32.เรื่องปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ โดย นางสาวอิสรา ติณะคัด

การวิพากษ์วรรณกรรม ประกอบรายวิชา 001222 ภาษา สังคม และวัฒนธรรม

โดย นางสาวอิสรา ติณะคัด

รหัสประจำตัว 59473140

คณะ สาธารณสุขศาสตร์

ชื่อวรรณกรรม           ปาฏิหาริย์ร้านชำของคุณนามิยะ

แต่งโดย                   ฮิงาชิโนะ เคโงะ

แปลโดย (ถ้ามี)          กนกวรรณ เกตุชัยมาศ

พิมพ์ครั้งที่                 -

สำนักพิมพ์                น้ำผุสำนักพิมพ์

ปีที่พิมพ์                   -

จำนวนหน้า               512

เนื้อหาโดยย่อ

          กลางดึกคืนหนึ่ง หัวขโมยสามคนเข้าไปกบดานในร้านชำร้าง แล้วจู่ๆก็มีจดหมายลึกลับถูกหย่อนเข้ามาในร้าน มันดูเหมือนจดหมายธรรมดา จนกระทั่งพวกเขาเปิดอ่านและพบว่ามันถูกส่งมาจากอดีตราวสี่สิบปีก่อน ดูเหมือนว่าครั้งหนึ่งร้านชำแห่งนี้เคยมีชื่อเสียงเรื่องรับปรึกษาปัญหาทุกรูปแบบ ที่แห่งนี้น่าจะมี "กลไกบางอย่าง" ทำให้พวกเขาติดต่อกับคนในอีกยุคสมัยได้ และคนที่น่าจะรู้ความลับนี้ก็คือ คุณนามิยะเจ้าของร้านแต่ปัญหาคือเขาจากโลกนี้ไปหลายสิบปีแล้ว

        หัวขโมยทั้งสามจึงตัดสินใจสวยรอยเขียนจดหมายตอบเสียเอง จนได้เข้าไปพัวพันกับชีวิตคนมากมายหารู้ไม่ว่าปาฏิหาริย์กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้งผ่านจดหมายที่เดินทางผ่าน

“มิติแห่งกาลเวลา”

คุณค่าของวรรณกรรมที่ได้อ่าน

          นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับการให้คำแนะนำและปรึกษาปัญหาชีวิตกับคนที่เราไม่ได้รู้จักหรือสนิทสนมด้วย  โดยมีปัญหาของแต่ละคนแตกต่างกันไป บางทีการที่เราสามารถเป็นที่ปรึกษาให้กับคนอื่นได้ ไม่ได้แปลว่าเราจะต้องเคยเจอกับเหตุการณ์หรือปัญหาแบบนั้นมาก่อน  แต่เป็นเพราะคนคนนั้นเชื่อใจและไว้ใจเรา  เขาเลยสามารถเล่าปัญหาหรือความทุกข์ที่เขามีให้เราฟังได้ โดยเขาไม่ได้หวังให้เราแก้ปัญหานั้นจริงๆหรอก  บางทีเขาแค่ต้องการใครบางคนที่สามารถรับฟังเรื่องราวต่างๆในชีวิตของเขาแค่นั้นเอง แต่ถ้าเรารับฟังเรื่องราวของเขาแล้ว มีแนวทางหรือคำแนะนำให้เขาด้วย  เขาก็จะรู้สึกมั่นใจมากขึ้นว่าควรทำอะไรและเดินไปในทิศทางในดี ถึงแม้ว่าบางทีคำตอบที่เราให้ไปอาจจะไม่ตรงกับคำตอบที่เขามีในใจ  แต่มันจะทำให้เขาเข้าใจและคิดได้ว่าเขาไม่ได้เลือกทางผิดแล้วจะไม่เสียใจในภายหลัง เมื่อได้ตัดสินใจไปแล้ว

บริบททางสังคมและวัฒนธรรมจากการอ่าน

          จากการที่ได้อ่าน สื่อให้เห็นถึงการใช้ชีวิตของคนญี่ปุ่นสมัยก่อนว่าใช้ชีวิตแบบง่ายๆ ไม่ได้หรูหราฟุ่มเฟือยเหมือนในปัจจุบัน เพราะในอดีตยังไม่มีการใช้เครื่องมือสื่อสารหรืออินเทอร์เน็ตที่รวดเร็วให้เห็นในแบบปัจจุบัน จึงสื่อให้เห็นถึงการใช้จดหมายในด้านต่างๆมากกว่า ไม่ว่าจะเป็นการเขียนจดหมายขอคำปรึกษาปัญหาชีวิตหรือเขียนจดหมายถึงคนที่เรารัก ถึงจดหมายจะใช้ระยะเวลาในการส่งนาน แต่สิ่งที่ได้กลับมามันอาจจะคุ้มค่ากับการที่รอคอยอยู่แน่ๆ